ஆஸ்கர் ஆட்டம் ஆரம்பம்

இங்கிலீஷ் படங்கள் பார்ப்பதில் ஒரு பயன் இருக்கிறது. ‘ஜேஜே’
வருகிறதா, ‘செரண்டிபிட்டி’யை எப்படி பெயர்த்திருக்கிறார் என்று
அலசலாம். கமல் ஒரிஜினலாய் ஒரு சீன் வைத்தால் கூட ஹேமந்த்
சொல்வது போல் ‘சைலன்ஸ் ஆ·ப் தி லாம்ப்ஸ்’, ‘ரோஷோமோன்’,
‘டெட் மான் வாக்கிங்’, ‘லை·ப் ஆ·ப் டேவிட் கேல்’ என்று பல
படங்களின் தழுவல்தான் என்று பழி போட முடிகிறது.

‘லார்ட் ஆ·ப் தி ரிங்’ படத்தின் மேல் ஆஸ்கருக்கு என்ன பிரேமையோ!
முதல் படமே போர் என்று நினைக்க வைக்குமளவு சண்டைக் காட்சிகள்.
மரத்தடியின் மூலம் கையேடு கிடைத்தால் இரண்டையும், இப்ப
அனைவரும் சிலாகிக்கும் மூன்றாவதையும் பார்க்கும் தைரியம் வரலாம்.

‘Lost in Translation’ இயக்குநர் கலைக்குடும்பத்தை சேர்ந்தவர். அப்பாவின்
பெயரை வைத்து திரையுலகில் காலை வைத்துத் தட்டு தடுமாறி நம்ம
சூர்யா போல் இப்பொழுதுதான் தனித்துவம் எட்டி பார்த்துள்ளது. (‘காட்·பாதர்’
எடுத்த அப்பா, நம்ம சிவாஜி மாதிரி திரையுலக பிதாமகன்; கஸின் நிகலஸ்
கேஜ்)

‘மான்ஸ்டர்’ படம் பார்த்து விட வேண்டிய ஒன்று. தன் அழகைக் குறைத்துக்
கொண்டு படு சிரத்தையாக உண்மைக் கதையை வாழ்ந்திருப்பதாக
சொல்கிறார்கள்.

தமிழ்ப்படங்களோ, (ஒரு படம் கூடவா ஆஸ்காரின் மதிப்பீடுகளுக்கு இணையாக
இல்லை?) இந்தியப் படங்களோ இல்லாதது ஆச்சரியமாக இல்லை. ஆனால்,
சுவையான ‘பெண்ட் இட் லைக் பெக்கம்’ தவறவிட்டது எப்படி?

‘மேட்ரிக்ஸ்’ படத்தை எந்த பட்டியலிலும் நியமிக்காததும் டாம் க்ரூய்ஸ¤க்கு
சிறந்த நடிகருக்கான பரிந்துரை தராததும் சோகம்தான்.
சில சிந்தனையைத் தூண்டும் வசனங்களுக்காகவாவது மேட்ரிக்ஸ¤க்கு
அங்கீகரிப்பு கொடுத்திருக்கலாம்.

அதிகாரபூர்வமான இணையத்தளம்
மரத்தடி விவாதங்கள்