Believe It Or Not But These Are Not Photoshopped @ SmashingApps

http://popurls.com/go/smashingapps.com/lc4efc70b0173563b0579bac2458a5ef7

 Sent from my Verizon Wireless BlackBerry

I’mma Let You Finish. Kanye graphics.

http%3A%2F%2Fkanyegate.tumblr.com%2F

 Sent from my Verizon Wireless BlackBerry

கு.ஞானசம்பந்தன்

‘எனக்குப் பிடிக்கும்’ என்ற பொதுத் தலைப்பில் வாரம்தோறும் ஒருவர் தங்களது விருப்பங்களைச் சொல்கிறார்கள்!

பேராசிரியர் கு.ஞானசம்பந்தன், தமிழ்நாட்டின் நகைச்சுவைத் தென்றல். எந்த மன்றங்களிலும் தன்னுடைய ஜோக்குகளால் ஜொலிப்பார். வகுப்பறையோ, தெருமுனையோ, பட்டிமன்றமோ… நகைச்சுவைச் சரவெடிகள். அனைவரையும் காந்தமாகக் கவர்வதும் அதுவே!

”கலர் கலரா பஸ் விடுறாங்க. நான் ஒரு புது பஸ்ல உட்கார்ந்துஇருந்தேன். ஒரு பெரியவர் அதுல ஏறினார். பார்க்க ஏழை மாதிரி தெரிந்தார். ‘முன்னால ஒரு பஸ் நிக்குது பாருங்க… அதுல போனீங்கன்னா, ரெண்டு ரூபாதான். இதுல எட்டு ரூபா. அதனால அதுல ஏறிக்கோங்க’ன்னு சொன்னேன். அவரு கண்டுக்கலை. ‘அதுல போனீங்கன்னா ஆறு ரூபா உங்களுக்கு மிச்சமாகுமே’ன்னேன். என்னை நின்னு முறைச்சுட்டு சொன்னார், ‘அதெல்லாம் டிக்கெட் எடுக்கிறவன் பிரச்னை’னு. என்னால சிரிப்பை அடக்க முடியலை.

இது மாதிரி நம் வாழ்க்கையோடு கலந்துபோன விஷயம்தான் நகைச்சுவைங்கிறது. மனசுல நினைச்சதை ஓப்பனா போட்டு உடைச்சா, அது சூப்பர் காமெடியா இருக்கும். இதை மேடைக்குக் கொண்டுவந்து அசத்துன வங்கள்ல முதல் மனுஷன் வாரியார் சுவாமிகள். எனக்கு அவர்தான் குரு. அவருக்கு ‘சொல்லின் செல்வர்’னு பட்டமே உண்டு. அவரு பேசிட்டு இருக்கும்போது ஒருத்தர் ஏதோ அவசரம்னு எழுந்து போனார். உடனே வாரியார், ‘நான் சொல்லிட்டு இருக்கும்போது சிலர் போவாங்கங் கிறதுக்காகத்தான் இந்தப் பட்டமா?’ன்னு யோசிக் காமக் கேட்டார். டைமிங் ஜோக்குகளை வாரி இறைக் கிறதுனால அவர் வாரியார்.

திருக்குறளார்முனுசாமி யும் திருச்சி ராதாகிருஷ்ணனும் மேடைகளை நகைச்சுவை மன்றங்களாக மாற்றி அமைச்சவங்க.

‘சிந்திக்கத் தெரிந்த மனித இனத்துக்கே
சொந்தமான கையிருப்பு – வேறு
ஜீவராசிகள் செய்ய முடியாத
செயலாகும் இந்தச் சிரிப்பு’ன்னு எழுதினார் மருதகாசி.

எத்தனையோ புகழையும் பட்டங்களையும் வாங்கிய கதாநாயகர்களுக்குக்கூட சிலை வெச்சு இந்த மக்கள் பெருமைப்படுத்தலை. ஆனா, அமெரிக்காவுல சார்லி சாப்ளினுக்கும் இங்க நம்ம கலைவாணருக்கும் சிலை இருக்குன்னா… அதுக்குக் காரணம், அவங்க நடிப்பல்ல… சிரிப்பு.

பதற்றமான வாழ்க்கை இது. அவசர வாழ்க்கை யால வந்த அவஸ்தையைக் குறைக்க சிரிச்சுப் பழகுங்க. சிரிக்கிற மாதிரி சொல்லிப் பழகுங்க. அப்ளிகேஷனை நிரப்பிட்டு இருந்தான் ஒரு பையன். ‘அப்பா, மதர் டங்க்னு போட்டிருக்கு. என்ன எழுதணும்?’னு கேட்டான். உடனே அவரு, ‘ரொம்ப நீளம்னு எழுது’ன்னார். அதாவது மனைவி ரொம்ப பேசுவாங்கிறதை அப்படிச் சொன்னார்.

இப்படித்தான், ஒரு வீட்ல பையனை அப்பா திட்டிட்டு இருக்கும்போது சென்சஸ் எடுக்க வந்துட்டாங்க. ‘பையன் பேரு என்னங்க?’ன்னு அவரு கேட்டதும் கோபத்துல இருந்த அப்பா, ‘அவன் பேரு சனியன்’னார். சமையல்கட்டுல இருந்து ஒரு சத்தம் வந்துச்சு, ‘உங்க பேரைக் கேட்கலைங்க… நம்ம பையன் பேரைக் கேட்கிறாரு’ன்னு. ‘நான்சென்ஸ்’னு திட்டிட்டுப் போயிட்டாரு அந்த சென்சஸ் அதிகாரி. இந்த மாதிரி வீட்டுக்குள் சிரிச்சுப் பழகினால்தான் வெளியில சிரிக்க முடியும்.

சின்ன வயசுல இருந்தே எல்லாத்தையும் கூர்ந்து கவனிப்பேன். சோழவந்தான் ஊர்க்காரன் நான். பட்டிக்காடும் இல்லாம பட்டண மும் இல்லாம நடுத்தரமான ஊரு அது. அதனாலதான் ‘பட்டிக்காடா பட்டணமா’ படத்தை எங்க ஊர்ல வெச்சு எடுத்தாங்க.நாடகம், கோயில் திருவிழான்னு எங்க கூடுனாலும் போயிடுவேன். கிராமத்துப் பசங்க பார்லிமென்ட் மாதிரி கூடுற இடம் சைக்கிள் கத்துக்கிற மைதானம். ஆள் ஆளுக்கு வந்து கூடி நின்னு கும்மி அடிப்பாங்க. சைக்கிள்ல ஏத்திவிட்டுடுவாங்க. ஆனா, இறங்கத் தெரியாது. எங்கயாச்சும் எலெக்ட்ரிக் கம்பம் இருந்துச்சுன்னாதான் அதைப் பிடிச்சுட்டு நிக்க முடியும். அந்த மாதிரி கம்பம் இல்லைன்னா சுத்திட்டே இருக்க வேண்டியதுதான். அப்படி நிறுத்தத் தெரியாம சுத்தினவங்கதான் இப்ப மெகா சீரியல் டைரக்டரா இருக்காங்க.

கொஞ்சம் பெரிய பையன் ஆனதும் கலைவாணர், காளி என்.ரத்தினம், ஏ.கருணாநிதி, தங்கவேலு, காக்கா ராதாகிருஷ்ணன்னு சிரிப்புக்காரங்க படமாத் தேடித் தேடிப் பார்த்தேன். நம்பியாரை வில்லனாத்தானே தெரியும். ஆனா, அவரு நகைச்சுவை மன்னன். அவரும் ஏ.கருணாநிதியும் ஒரு குகைக்குள்ள போவாங்க. ‘இந்த சிவப்புக் கம்பளத்தில் கால் படாமல் உள்ளே போனால், உள்ளே இருக்கும் சிம்மாசனத்தில் உட்காரலாம்’னு போட்டிருக்கும். பறந்துதான் போகணும். உடனே இவங்க என்ன பண்றதுன்னு யோசிப்பாங்க. கீழ குனிஞ்சு அந்தக் கம்பளத்தைச் சுருட்டி கக்கத்துல இடுக்கிக்கிட்டு நடக்க ஆரம்பிச்சுடுவாங்க. தியேட்டரே குலுங்கும். இது மாதிரியான படமா பார்த்ததுனால எல்லாத்தையும் எகனமொகனையா யோசிக்க வெச்சது.

சிரிக்கவைக்கிறவனை எல்லாருக்கும் பிடிக்கும். ஆனா, அவனை மக்களுக்குப் பிடிக்கிறதுக்கு முன்னால படுற அவமானங்கள், சிரமங்கள் அதிகம். எதுவுமே காயப்படாம வராது. ஆனா நகைச்சுவையாளன், காயங்களை அதிகமாக வாங்கி வாங்கித்தான் வளர்றான். பெரிய பில்டப்போட சொல்ற கதையை முடிக்கும்போது, யாருமே சிரிக்காமப் போயிடலாம். என்ன ஜோக் சொன்னாலும் சிரிக்க மாட்டேன்னு சத்தியம் பண்ணுனவங்களை நாம எதுவும் பண்ண முடியாது. ஒரு ஊர்ல பட்டிமன்றம் பேசப் போனேன். முன்னால பத்துப் பதினஞ்சு பொம்பளைங்க உட்கார்ந்துட்டு இருந்தாங்க. நான் பேசினதைப் பார்த்துச் சிரிச்சாங்க. உடனே ஒரு கிழவி எந்திருச்சு, ‘ஐயா பேசிட்டு இருக்காக… பொம்பளைக ஏன் வெட்கமில்லாமச் சிரிக்கீங்க?’ன்னு தடை போட்டிருச்சு. என் பேச்சுக்குத்தான் சிரிக்கிறாங்கன்னு சொல்லி, அந்தக் கிழவிக்குப் புரியவைக்க நான் பட்டபாடு பெரும்பாடு.

சில ஆளுங்க சிரிச்சான்னா நிறுத்த மாட்டான். ஜோக் சொல்லலேன்னாலும் சிரிப்பான். ஒரு தடவை நான் பேசிட்டு இருந்ததைக் கேட்ட ஒரு பையனுக்குச் சிரிச்சு சிரிச்சு ஜன்னி வந்திருச்சு. அவனைத் தூக்கிட்டுப் போனாங்க. அதுக்குப் பிறகு எனக்குப் பேச்சே ஓடலை. அரை மணி நேரம் கழிச்சு அவனே வந்து உட்கார்ந்து, ‘பேசுங்க சார்’னப்பதான் மறுபடி ஆரம்பிச்சேன்.

வீட்டை வெச்சு எந்த ஜோக் சொன்னாலும் ஜனங்களுக்குப் பிடிக்கும். புருஷன்-பொண்டாட்டி சண்டை நடக்காத வீடு உண்டா? ஆனா, ஒரு வீட்டுல மட்டும் எப்பப் பார்த்தாலும் கணவன்-மனைவி சிரிப்புச் சத்தம்தான் கேட்டதாம். அந்தத் தெருவே பொறாமைப்பட்டு போய் அவங்ககிட்ட கேட்டப்போ… அப்ப புருஷன், ‘எனக்குக் கோபம் வந்தததும் அவ மேல ஒரு டப்பாவை வீசுவேன். மண்டையில விழுந்துச்சுன்னா நான் சிரிப்பேன். குறி தவறிடுச்சுன்னா அவ சிரிப்பா. அதுனாலதான் சிரிப்புச் சத்தம் எப்பவும் கேட்குது’ன்னானாம்.

ஒரு வீட்டுல அக்காவுக்கும் தம்பிக்கும் சண்டை. ‘போடா நீதான் முட்டாள்!’, ‘போடி நீதான் முட்டாள்!’னு மாறி மாறித் திட்டியிருக்காங்க. பேப்பர் படிச்சுட்டு இருந்த அப்பா, ‘நான் ஒருத்தன் இருக்கிறதை மறந்துடாதீங்க’ன்னாராம். மக்களுக்குப் புரியும் வார்த்தையில சொன்னா மட்டும்தான் ஜோக் ஜெயிக்கும். இல்லேன்னா… சொன்னதும் செத்துப்போகும்.

ஒரு கிராமத்தில் பட்டிமன்றம் போனோம். இரண்டு அணியினருக்கும் பெஞ்சு போட்டு இருந்தாங்க. நடுவரான எனக்குப் போட அந்த ஊருல யாரு வீட்டுலயும் நாற்காலி இல்ல. என்ன பண்றதுன்னு ரொம்ப யோசிச்சு… ஒரு நாற்காலியைக் கொண்டுவந்து போட்டாங்க. பார்த்ததுமே தெரிஞ்சது… சுடுகாட்டுக்குப் பொணம் தூக்கிட் டுப் போற நாற்காலி அதுன்னு. எத்தனை பேரைப் பார்த்ததோன்னு பயந்து நடுங்கிட்டேன். ரெண்டு பக்கமும் கை வெச்சு ஜம்முனு உட்காரவே தோணல. விறைச்சுப் போயி உட்கார்ந்து இருந்தேன். திடீர்னு ஒருத்தர் ரெண்டு பத்தியைப் பொறுத்தி, வாழைப்பழத்துல குத்தி எடுத்துட்டு வந்து என் முன்னாடி வெச்சார். பிணக்கோலம் பொருத்தமா தான் இருக்குன்னு நெனச்சேன். நாற்காலியை மறந்துட்டு ஜோக் சொல்வேன். அடுத்த நிமிஷமே அது ஞாபகம் வந்திரும். ஆனாலும் பட்டி மன்றம் சுவையாத்தான் போச்சு. ஒரு மணி நேரம் கழிச்சு ஒரு ஆள் ஓடி வந்து, ‘அப்பத்தா செத்துப்போயிட்டா!’ன்னு என் சேரைப் புடுங்கின காட்சியைத்தான் இன்னிக்கும் மறக்க முடியலை. விட்டுதுடா சனின்னு நின்னுட்டே தீர்ப்புச் சொல்லிட்டு, அந்த ஊரைத் திரும்பிப் பார்க்காம வந்துட்டேன்.

தனக்கு வந்த கஷ்டத்தை அடுத்தவங்ககிட்ட சொன்னா, பாதியாக் குறையும். அது மாதிரி நகைச்சுவையை இன்னொருத் தரிடம் சொன்னா, அது ரெண்டு மடங்காக் கூடும். அமங்கலமா பேசக் கூடாது. ஆபாசம் கூடாது. யாரையும் நோகடிக்கக் கூடாது… இந்த மூணுதான் நகைச்சுவைக்கு உள்ள கட்டுப்பாடு. பத்துப் பேர் இருக்கிற இடத்துல ஒன்பது பேரு சிரிச்சு, ஒருத்தன் மனம் புண்பட்டதுன்னா அது நல்ல நகைச்சுவை இல்ல. இந்த நாகரிகத்தைத்தான் நான் இத்தனை வருஷமும் ஒழுங்காக் கடைப் பிடிச்சுட்டு வர்றேன். எத்தனை பேரு காப்பி அடிச்சாலும், புதுசு புதுசா ஊறிக்கிட்டே இருக்கு. அது வற்றாத ஜீவநதி!”

கோணாங்கி

‘நீநாடாறு மாதம், காடாறு மாதம் அலைபவன். உன்னைக் கேள்வி கேட்க யாருண்டு?’ என்று வண்ணதாசன் சொன்னது கோணங்கியை!

‘மதினிமார்கள்’ கதையில் தொடங்கி ‘சலூன் நாற்காலியில் சுழன்றபடி’ வரை அவர் எழுதிய கதைகள் தமிழில் புது மொழி பேசுபவை. புனை கதைகளை நவீன மந்திரங்களுக்குள் குழைத்துத் தரும் எழுத்துப் பறவை கோணங்கி.

”நான்காம் வகுப்பு வாசித்த காலத்தில் எங்கள் பள்ளிக்கு ஒருவர் வந்தார். அவரது சட்டையில் சில குழந்தைகளின் முகங்கள். ‘இந்தப் பிள்ளைகளைப் பாருங்கள். அவர்கள் கடலுக்குள் போய்விட்டார்கள். இனி வர மாட்டார்கள்’ என்று கலங்கிய கண்களுடன் சொன்னார். தனுஷ்கோடியை நோக்கி வந்த ரயிலை, அப்போது அடித்த புயல் உள்ளே இழுத்துச் சென்றதில் நூற்றுக்கணக்கானவர்கள் அப்படியே சமாதியானார் கள். அதில் உள்ள முகங்களைத்தான் காட்டினார். அவருக்கு தனுஷ்கோடி வாத்தியார் என்று பெயர் வைத்தோம். ஐந்து பைசா, பத்து பைசா என கை நிறைய வசூலித்து, அவருக்குக் கொடுத்தோம். கடலுக்குள் போன ரயில் என்ன ஆனது என்று யோசித்தேன். ‘தமிழ்நாடு’ பத்திரிகையில் தனுஷ்கோடி பாலத்தின் படத்தைப் போட்டிருந்தார்கள். இரண்டு கைகளை யும் விரித்து நிற்கும் பூதம் போல அது இருந்தது. அந்தப் பூதம்தான் குழந்தைகளைக் கொண்டுபோனதாக நினைத்தேன். அந்த இடம், நிலம், கடல்… இப்போது எப்படி இருக்கும்? என்னுடைய கற்பனைப் பயணத்தின் ஆரம்பம் அதுதான்.

கிராமத்துத் தெருக்களைக் கடந்து இருந்தது பள்ளி. வீட்டில் இருந்து பள்ளி வரை செல்லும் சிமென்ட் வாய்க்காலை சிலேட் குச்சியைக் கொண்டு கோடு இழுத்தபடி போவதும் வருவது மாக இருந்தேன். ரோட்டை எனக்கான ஓடுபாதையாக நினைத்து ஓடிக்கொண்டே இருந்தேன். காது வடிந்த கலிங்க மேட்டுப்பட்டி பெண்கள் வயக்காட்டில் குலவை போடுவது, நென்மேனி மேட்டுப்பட்டி வயல்வெளி, கலிங்க மேட்டுப்பட்டி கம்மாய், 20 யானைகள் வரிசையாக நின்ற தோற்றத்தில் படுத்துக்கிடக்கும் குருமலை எனச் சுற்றி அலைந்ததில், எல்லாக் கிராமங்களிலும் மறைந்து திரியும் சூனியக்காரிகள் என்னை ஆட்கொண்டார்கள்.

பூட்டிக்கிடக்கும் வீடுகளின் வாசலைப் பார்த்து நிற்பேன்.

பழைய வீடுகள் சொன்ன சேதியில்

இருந்துதான் என் கதையின் முதல் வரி துவங்குகிறது. எந்த ஊருக்குப் போனாலும் நான் தேடிப் பார்ப்பது அந்தக் கிராமத்துக்கு ஒரு காலத்தில் தாகம் தணித்த கிணறுகளை. பெண்கள் தங்களது அந்தரங்கத்தைப் பரிமாறிக்கொள்ளும் இடம் அதுதான். கிணற்றடிப் பெண்களின் தோற்றத்தில்தான் எல்லாக் கிராமங்களும் மறைந்திருக்கின்றன. நாகலாபுரத்தில் பார்த்த பம்பை, ஆதக்காள், வேடப்பட்டி பாட்டி எனது கதைகளில் உலவுகிறார்கள். பயணப் பாதையில் தரிசித்த முகங்கள் கதைக்குள் புதைகின்றன. ஊர் ஊராக அலைந்து நான் பார்க்கும் ஒவ்வொரு மனிதனின் முகத்திலும் ஒரு காகிதச் சுருள் எழுதப்பட்டுஇருக்கிறது.
வண்ணத்துப்பூச்சிகளைப் பிசாசுகள் என்று நினைத்து விரட்டிய ஆதிவாசிகள் முதல், மிருகங்களின் எலும்புகளை உப்பில் பதனிட்டு உலர்த்தியவாறு ஜிப்சிகளாகத் திரியும் குறத்திகள் வரை மனிதர்களைப் பார்க்கவே அலைகிறேன். பறவை, மனிதனின் கதையைச் சொல்லியவாறு நகரங்களின் மேல் பறந்து பார்க்கிறேன். வெளிப்படையாகத் தெரியும் கட்டடங்களைவிட, அதை எழுப்புவதற்கு முன்னால் இடிக்கப்பட்ட பாழடைந்த பங்களாக்கள் மட்டுமே எனக்குத் தெரிகின்றன. பட்டினியும் வறுமையும் பின்துரத்த புதுமைப்பித்தன் அலைந்த சென்னைத் தெருக்கள், ஜி.நாகராஜன் களைத்தெறிந்த மதுரைத் தெருக்கள், கிருஷ்ண லீலா, பவளக் கொடி, நல்ல தங்காள், கோவலன் கதைகளை நாடகமாடி முடித்த தென்னகத்தின் அத்தனை கலைத் தெருக்களையும் கால்களால் அளந்தும் களைப்பு வரவில்லை. ஓடிய கால்களுடன் நில்லாமல் ஓடிக்கொண்டே இருக்கிறேன்.

மத்தியப்பிரதேசம் மண்மாடு ரயில்வே ஸ்டேஷனில் இறங்கி நடந்தால் மாங்கி, தூங்கி என்ற இரண்டு மண் மலைகள் இருக்கின்றன. நிர்மல் சாகர் முனிமகாராஜ் என்ற தமிழ்ச் சமணன் சமாதி அங்கே இருக்கிறது. 30 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் தமிழ்நாட்டுக்கு வந்து போனவன் அவன். காட்டுப் பூக் களைப் பறித்து அவனது சமாதிக்கு அஞ்சலி செலுத்தி இருக்கிறேன். கல்லும் மணலுமான விநோதப் பரப்பில் நடக்கும்போது வனதேவதைகள் நமக்குப் பாதுகாப்பாக வரும். சூரியனின் நிழல் படாத உஜ்ஜயினியில்தான் விக்கிரமாதித்தனின் 32 சிம்மா சனங்கள் இருக்கின்றன. புதிர்க் கதைகளுக்கான 24 கம்பளங்கள் இருக்கின்றன. அங்கு உட்கார்ந்து எனக்கும் கதைகளைத் தருமாறு கேட்கிறேன். காலன், எமன், தூதன் மூவருக்குமான கோயில் அங்குதான் இருக்கிறது. அந்தச் சிறு கோயில் ஏதோ ஒன்றை எனக்கு ரகசியமாகத் தருகிறது.

ஆந்திராவின் அமராவதிச் சிற்பங்கள் நம்முடைய கலையை அப்படியே சொல் கிறது. ஆனால், அங்கு முழுமையாக இல்லை. அதில் பாதி சென்னை மியூஸியத் தில்தான் இருக்கிறது என்றார்கள். இங்கு வந்து பார்த்தேன். இதிலும் முழுமையாக இல்லை. லண்டன் மியூஸியத்தில் இருப்பதைத் தெரிந்து… அங்கும் போய்ப் பார்த்தேன். ஆக, அமராவதிச் சிற்பங்களை முழுமையாகப் பார்த்துவிட்டேன்.

அதே ஆந்திரத்தில் நாகார்ஜுனகொண்டா சிற்பக்கூடம் என்னையே செதுக்கியது. ஆந்திரா, பௌத்தத்துக்கு முக்கியமான இடம். சமணம் செழித்த கர்நாடகா காட்கலா நான் பல முறை பார்த்தது. இந்த நூற்றாண்டின் முதல் நாளான 1.1.2000 அன்று அஜந்தாவில் இருந்தேன். ஒரு முறை பார்த்தால் உணர முடியுமா அஜந்தாவை? ஜப்பான் ஓவியன் ஒருவனை நான் பார்த்தேன். அஜந்தாவை 25 ஆண்டுகளாகத் தொடர்ந்து வந்து பார்த்துச் செல்வதாகச் சொன்னான்.

நாளந்தாவுக்கும் கயாவுக்கும் மத்தியில் ராஜகிரகம் என்ற நகரம் இருக்கிறது. பதவி, ஆசை, அதிகாரம் அத்தனையும்விட்டு வெளியேறிய புத்தன் அங்குதான் தங்கினான். அவனது காலடி பட்ட இடத்தில் வெந்நீர் ஊற்றுகள் உருவானதாக ஐதீகம். அடுத்தது என்ன என்று அங்கே இருந்துதான் புத்தன் யோசித்தான். ஓர் இரவு அங்கு தங்கியிருந்தபோது, ஒளியற்ற இரவாக அந்த நிலவு தெரிந்தது. மத்தியப்பிரதேசத்தில் உள்ள சாஞ்சி நகரத்தைத்தான் என்னுடைய ‘பாழி’ நாவலில் கொண்டு வந்தேன். அது அசோகரின் மனைவி ஊர். அங்கு இருக்கும் ஆபு மலையைவிட்டு விலக அதிக நாட்கள் ஆகும். இப்படி என்னுடைய பயணம், மறைக்கப்பட்ட இடங்களைத் தோண்டிப் பார்ப்பதாக அமையும்.

போதி தர்மா, மார்க்கோபோலோ, யுவான் சுவாங் ஆகிய மூன்று பயணிகள் எனக்கு மலைப்பை ஏற்படுத்துபவர்கள். எந்த வசதியுமற்ற காலத்தில், தமது மன தைரியம் மட்டுமே அவர்களது மூலதனம். வானம், பூமி இரண்டு மட்டும்தான் பக்கத்துணை. அதில் போதி தர்மாவின் தைரியம் அசாத்தியமானது. காஞ்சிபுரத்தைச் சேர்ந்த வேடன் அவன். பௌத்தத் தத்துவத்தில் தேர்ந்த ஞானியாக மாறி, நாகப்பட்டினம், தனுஷ்கோடி வழியாக இலங்கை போய், அங்கே இருந்து சீனாவுக்குப் போனவன். தமிழகக் குஸ்தி யையும் கேரளக் களரிப் பயிற்றையும் அங்கு அறிமுகப்படுத்தியவன்.

தெரிந்த இடங்கள், பார்த்துப் பார்த்துச் சலித்த இடங்கள் என்று இல்லாமல் தொல்லியல் துறை யாலேயே தொலைக்கப்பட்ட பகுதிகளைத் தேடி வருகிறேன். எதையும் திட்டமிட்டுச் செய்வது கிடையாது. பிடித்த இடத்தில் விரும்பிய வரை இருக்க வேண்டும். ஆர்வமற்ற இடத்தை நொடியில் கடக்க வேண்டும். மதுரை போய்த் திரும்பலாம் என்று கோவில்பட்டியில் இருந்து பஸ் ஏறினால், மனம் என்னை மறுநாள் காலையில் காரைக்காலுக்குக் கொண்டுபோய்ச் சேர்க்கிறது. அந்தக் கடல் மாமல்ல புரத்தை நோக்கித் தள்ளுகிறது. சிற்பங்கள், தஞ்சாவூருக்கு அழைக்கின்றன. பெரிய கோயில், என்னை மீனாட்சியை நினைக்கத் தோன்றுகிறது. மீண்டும் மதுரைக்கு வருகி றேன். இடைப்பட்ட ஊர்களில் இருக்கும் இலக்கியத் தலைகள் எல்லாரையும் ஒரு தட்டு, செல்லக் குட்டு வைத்துவிட்டுத்தான் அவர்களிடம் இருந்து விடு படுகிறேன்.

இன்னமும் அலுப்புத் தட்டாமல் என்னை அரவணைத்துக்கொள்கிறது தனுஷ்கோடி. கடந்த 20 ஆண்டுகளில் 200 தடவைகள் தனுஷ்கோடி போயிருக்கிறேன். கறுப்பு ரயில், தனுஷ்கோடி, அல்பரூனி பார்த்த சேவல் பெண், திறந்த விழிகளுடன் தூங்கும் ஸ்த்ரீகள், ராமனின் கற்பனையான தற்கொலைப் பாலம் எனப் பல கதைகளுக்கு அதுதான் கரு. ‘பாழி’ நாவலும் அதுதான். தனுஷ்கோடி புயலில் அடித்துச் செல்லப் பட்ட ரயிலில் சமாதியான பிணங்கள், எலும்புகள், அவர்கள் அணிந்திருந்த செருப்புகள் என எல்லாவற்றின் எச்சங்களும் இன்னமும் இருக்கின்றன. செத்துப்போன பெண்களின் நகைகளைத் திருடி வாழ்ந்த ஒருவன் இன்று அங்கு பைத்தியமாக அலைகிறான். கடைசியாக பச்சைக் கொடி அசைத்து அந்த ரயிலை அனுப்பிய ஸ்டேஷன் மாஸ்டரைப் பார்த்தேன். அந்த மணல் பரப்பில் கால்களைப் பதித்து நடக்கும்போது நானும் சில நாய்களும் மட்டும்தான் சுற்று எல்லையில் இருப்போம். என்னுடைய வேகத்துக்கு நடக்க முடியாமல் மூச்சை இழுத்து நின்றுவிடும் நாய்கள். தனியாகப் போவேன். ரப்பர், தோலில் செய்யும் செருப்புகள் தேயும் என்பதால், டயர் செருப்புகளைப் பயன்படுத்துவேன். புனை கதை நூலகமாக, மணல் நூலகமாக எனக்கு அது தெரிகிறது. அந்த ரயிலில் நானும் போய்க்கொண்டு இருப்பதாகவே உணர்கிறேன்.

எழுதுபவனுக்கு எழுத்தின் மூலமாகத்தான் ஜீவனே நகரும். எனக்கு அந்த ஜீவனைச் சூடாக வைத்திருப்பதே பயணங்கள்தான். அது என்னை வேறொன்றாக மாற்றுகிறது. புவிப்பரப்பை முழுமையாகப் பார்க்க எல்லா இடங்களையும் அகலமாகப் பாருங்கள். பார்க்காத இடம் பார்த்தல் சுகம். புது இடம் பார்த்தால் அதீதக் கற்பனை பிறக்கும். கற்பனையில் மிதக்காத மனிதனைச் சொல்லுங்கள். அவனையும் அலைந்து பிடிப்பேன்!”

Pattu Chattakkaaran: Others

Pattu Chatta by 10
Listen on Posterous

பட்டு சட்டக்காரன்… ஒரு பொட்டு வச்ச மாமன்!

Visit: http://snapjudge.blogspot.com/
Tamil Blog: http://snapjudge.wordpress.com/

Maasi Masamthaan: SPB, Chitra: Rajnikanth, Radhika (Others)

Maasi Maasam by 05
Listen on Posterous

மாசி மாசம்தான்! கெட்டி மேளதாளம்தான் :: ரஜினிகாந்த், ராதிகா – எஸ் பி பி & சித்ரா

Visit: http://snapjudge.blogspot.com/
Tamil Blog: http://snapjudge.wordpress.com/

AntiNuke discussion, Q&A, meeting invite SCM, Bangalore. Sep 19th, 2009

AntiNukes Primer! Sat, Sep 19th EventsCalendar@Bangalore/Discussion

*ANTINUKES PRIMER Sep, 2009 * AntiNuclear Discussion and Q&A
*at SCM House*, Mission Rd, Bangalore.
(29, 2nd Cross, CSI Compound, Mission Road)
*4-6pm, Saturday, Sep 19th, 2009*
SCM Contact: Samuel Jeyakumar 9448462223
Convened by SCM,  Janastu, South Asian Dialogues on Ecological Democracy,
Charter of Human Responsibilities.

*Public Discussion and Q&A with SP Udayakumar and VT Padmanabhan, others on
Nuclear topic, Nuclear Energy Resistances at Koodankulam and Kalpakkam,
Questions on Kaiga and and plans by Karnataka govt. to initiate uranium
mining in Gulbarga, various aspects of Antinuclear, Q&A on nuclear weapons,
disarmament, war and peace,  nuclear dumping, nuclear deals, more.

Delhi mobilization Oct. 1st and 2nd, 2009. Antinuclear Delhi Rally.
* Demanding “No Deals, No Mines, No Reactors, No Dumps, No Bombs!” the
National Alliance of Anti-nuclear Movements (NAAM) works with the
slogan *“Don’t
Nuke Our Children’s Futures!” *

*Please come and inform yourself. Mobilize.*

*****************************************************************
*!!!Bangalore ANTINUKES OVERGROUND!NOW!*
*Bangalore Events, Sep 19th, 2009*
*Streaming into Antinukes Delhi Rally / convenings Oct 1st and 2nd, 2009.
*
**11:30 am-12:00noon* Press Conference at Bangalore Press Club* on
Antinuclear topic, Delhi Rally, more. Convened by Janastu, South Asian
Dialogues for Ecological Democracy, Charter of Human Responsibilities.
[Thanks to Alternate Law Forum for axes supports] Contact num: 9844036961.
**3pm* Shiroi Hana Peace Ballet Performance on Nuclear Disarmament and Peace
* at St.Josephs College, Museum Rd by Born Free Arts School youth and
children. Contact num: 9886306366
**4-6pm* ANTINUCLEAR Discussion and Q&A* with SP Udaykumar, VT Padmanabhan
and others at SCM House, Mission Rd. Convened by Janastu, South Asian
Dialogues for Ecological Democracy, Charter of Human Responsibilities.
Contact nums: SCM Samuel: 9448462223; v: 9741803027

***************************

thank you
v
tbdinesh 9844036961
saju.v. theckanath 9741803027

****************************
****            ****              *****
****************************
****************************
*This email includes*:
*AntiNuke discussion, Q&A, meeting invite SCM, Bangalore. Sep 19th, 2009.
*Bangalore Antinukes Events Calendar Sep 19th,2009 streaming into Antinukes
Delhi Rally.
*Link to Delhi Rally program / Concept Note – Antinukes Delhi Rally /
convenings. Oct 1st & 2nd, 2009.
*Delhi Rally email
*Delhi Rally Press Release for Press Conference at Bangalore Press Club.Sep
19th,2009
*Para intro to SP Udayakumar
*Links to online Journal Nuclear-Free India and TheSouthAsian online
Newszine
*Kanyakumari Declaration from the ‘People’s Resistance to Nuclear Energy’
National convention at Kanyakumari,Tamilnadu. June 2009.
*Links to Peacebycycle – Bangalore-Wagah-Lahore Nov 2008 by youth, children
and international supporting students. Born Free Arts School, Bangalore.
***************************
Link to Delhi Rally program / concept note:
http://www.thesouthasian.org/archives/2009/antinuclear_rally_planned_in_d.html
***************************
Delhi Rally email:
—————————-

Dear friends:

The “Delhi Rally” is shaping up very well thanks to a small but committed
group of young men and women in Delhi. Here is how it looks right now and
more specific info will be given ASAP:

October 1, 2009 (Thursday)

  – 9 AM to 1 PM: Get together of all participants who are coming from
  outside to share their experiences at one place (venue: to be announced
  soon).
  – 3 PM: Press Meet

October 2, 2009 (Friday)

  – *Rally will begin from RajGhat/Gandhi Shanti Pratishthan/Gandhi Smriti
  Sthal at 11:00 AM  and will conclude at Teen Murti Bhawan at two in the
  afternoon.*
  – Lunch
  – 3 PM to 4:30 PM: Discussion at Teen Murti Auditorium.
  – 4:30 PM: Some symbolic action (Pledge against Nuke) which shows our
  solidarity against Nuclear.
  – 5:00 PM-Y theater performance on Peace
  – 6:00 PM-Plenary-Youth Vision for Peace

*Please book your train/plane tickets and reach Delhi on September 30, 2009.
We will let you know where to come for the night’s stay and contact persons
and their numbers.*

**

*See you soon*

*National Alliance of Anti-nuclear Movements*

(Please contact SP Udayakumar for more info. “S. P. Udayakumar” <
drspudayakumar@yahoo.com>, ph: *+91-9865683735
to join nonuclear mailing list out of tamilnadu, send an email to
nonuclear@lists.movingrepublic.org* )

************************************

Dated for:    September 19, 2009

*National Alliance of Anti-nuclear Movements (NAAM)*

*42/27 Esankai Mani Veethy, Nagercoil 629 002, Tamil Nadu (Contacts: S. P.
Udayakumar: 09865683735; koodankulam@yahoo.com)*

*Press Release*

*Anti-Nuclear Activists Declare “Delhi Rally” on Gandhi Jayanti Day*

Anti-nuclear activists from all over the country are gathering in Delhi on
the Gandhi Jayanti day to wail and cry at the Father of Nation’s grave about
the Indian government’s nuclear policies, programs and projects. Fearing the
bleak future the nuclear projects are going to bring about for our children
and grandchildren, anti-nuclear activists will make a national appeal from
Rajghat to all the Gram Sabhas across the country to pass a resolution
against the nuclearization of India.

Demanding “*No Deals, No Mines, No Reactors, No Dumps, No Bombs!*” the
*National
Alliance of Anti-nuclear Movements (NAAM) *works with the slogan “*Don’t
Nuke Our Children’s Futures!*”

Nuclear energy is being bandied about as THE panacea for all of the
country’s ills and evils. It is projected as the single solution for the
nation’s lack of energy security, military security and the over all
national security. All this in a country where hundreds of millions of
people do not have food security, water security, sanitation security, other
basic needs of life or human dignity! In the ruling classes’ colonial mode
of thinking, “the quality of life greatly depends on amount of energy
spent.” For a developing country such as India that has many other pressing
needs like food, housing, education, health, transportation and so on,
energy alone cannot and should not be a top priority.

Indian government has signed nuclear deals with scores of countries such as
the United States, France, Russia, South Korea, Kazakhstan, Namibia and so
forth. India is now projected to generate an additional 25,000 MW of nuclear
power by 2020 with American plants in Gujarat and Andhra Pradesh, French
plants in Maharashtra, and Russian reactors in Tamil Nadu. Representatives
of top US atomic companies will tour India in December 2009 to meet all
stakeholders in India’s emerging commercial nuclear sector. But it is quite
pertinent to note that the United States itself has not set up a nuclear
power plant for more than 30 years and Russia has not had a new nuclear
plant since 1986. Just like nuclear reactors, large-scale expansion plans
are on in the Uranium mining sector also with exploration mining taking
place at Gogi (near Gulbarga) in Karnataka, and at Domiasiat in West Khasi
Hills district of Meghalaya. The plight of the people of Jadugoda is going
to be thrust on people in other parts of the country also.

The fact of the matter is, nuclear power is way too expensive; it gives rise
to dangerous waste; it has serious safety issues; it creates health hazards;
it has devastating environmental impact; and it leads to deadly weapons and
arms race.

Given this situation, there is an immediate and urgent need to mobilise
public opinion against the reckless nuclearization of the country and to
build up resistance on a pan-national scale. Gandhi Jayanti is a pertinent
day for organizing this program as Mahatma Gandhi epitomizes simplicity,
decentralization, social inclusion, and the quest for peace and justice. He
maintained that ‘if the machinery craze grows in our country, it will become
an unhappy land’. Rampant industrialization and reckless nuclearization of
the country will certainly make it an unhappy land. Connecting with Gandhi’s
life, legacy, struggles and messages, the “Delhi Rally” seeks to strive for
appropriate technology, sustainable development, energy budgeting,
nuclear-free status and environmental redemption for India and humane
development for Indians.
*************************************
*
*
*SP Udaykumar*, has been deeply involved in the anti-nuclear movement for
decades. He is central in the resistance at Koodankulam and has been
consistently and tirelessly speaking, writing, mobilizing on the AntiNuclear
Front nationally and internationally. Based out of Nagercoil, he was the
convenor of the National convention ‘Resistance to Nuclear Energy’, a highly
successful mobilization initiated at Kanyakumari June 4-6th, 2009 and of the
National Alliance of Antinuclear Movements.

*************************************

Online journal for more information, Antinuclear, South Asia.
Nuclear-free India
http://nfijournal.wordpress.com/

Online Newszine TheSouthAsian
http://www.thesouthasian.org
***************************************************************************************

THE  KANYAKUMARI  DECLARATION

Statement of

The National Convention on

“The Politics of Nuclear Energy and Resistance,”

June 4-6, 2009, Kanyakumari, Tamil Nadu, India

We, the undersigned organizations, peoples’ movements and concerned citizens
committed to building a world free from nuclear exploitation, nuclear
business, nuclear power and nuclear weapons, do hereby declare the
following:

1.      In the context of the unprecedented threats facing the world due to
global warming and the rapid depletion of conventional energy sources, the
nuclear establishment is most opportunistically pushing nuclear energy as a
climate-friendly energy source. However, all the activities associated with
nuclear power generation – the mining and processing of uranium, the
building of nuclear power stations involving huge amounts of cement and
steel, the long construction process, the decommissioning of plants and the
handling of radioactive waste – are highly unsafe and expensive, and cause
enormous climate-changing pollution. Nuclear energy is not cheap, safe,
clean or sustainable. It also does not offer a solution to our energy
problems.

2.      The government of India is aggressively expanding nuclear power
generation and enhancing nuclear business with countries such as the United
States, Russia, France, Kazakhstan and others without any regard for norms
of democratic decision making. We express outrage over the fact that the
newly-elected UPA government is conveniently choosing to interpret the
verdict of the recent elections as a mandate for nuclearization.

3.      A highly populated country like India does have an increasing need
for energy. But for that very reason the energy options we choose must be
economical, sustainable, safe and environmentally-friendly. Moreover energy
distribution must be made more equitable, just and efficient.

4.      In India, huge resources have already been wasted on nuclear power
projects that are expensive, inefficient, hazardous and also potentially
catastrophic. The Indian nuclear establishment has expressed interest in
amending the Indian Atomic Energy Act, 1962 to facilitate privatization.
While private companies will make money, Indian taxpayers and ordinary
citizens will bear the cost of dealing with all the liabilities such as
nuclear waste, decommissioning, possible accidents, public health issues and
other dangerous consequences.

5.      The workings of the nuclear establishment in the country are
shrouded in mystery and protected by draconian laws of official secrecy in
complete contradiction to our constitutional right to information.
Legislation as secretive and repressive as the Indian Atomic Energy Act,
1962 should have no place in a democracy.

6.      Nuclear energy establishments such as the Indian Rare Earths (IRE)
in Kerala and Tamil Nadu, Kalpakkam, Rawatbhatta and Jadugoda have already
created major health problems for local citizens.

7.      India’s nuclear program has been and continues to be vigorously
resisted by the people of this country whose struggles in the past have
stopped two nuclear power stations – Peringome and Kothamangalam – from
coming up. This convention declares total support and solidarity to the
struggles of people resisting the Koodankulam Nuclear Power Plant in
Tirunelveli district, Tamil Nadu. It also declares support and solidarity to
people in all other parts of the country such as Jadugoda, Meghalaya,
Haripur and Jaitapur who are struggling against uranium mining and nuclear
power plants.

In view of the above, we, the gathered participants of the National
Convention on “The Politics of Nuclear Energy and Resistance” demand that:

1.      Immediate compensation and health facilities be provided to people
suffering from radiation illnesses such as cancer, genetic disorders, skin
diseases, reproductive health problems and other major health effects caused
by nuclear establishments, nuclear mining and fuel sites and other allied
nuclear industries and activities.

2.      All persons living in the vicinity of nuclear establishments and
nuclear fuel sites be declared potentially radiation-affected and that
clear-cut mechanisms be evolved for appropriate compensation.

3.      All activities related to the Koodankulam and Kalpakkam Nuclear
Power Plants be immediately stopped.

4.      The proposed nuclear power plants at Haripur (West Bengal), Mithi
Virdi (Gujarat), Madban (Maharashtra), Pitti Sonapur (Orissa) and Kovada
(Andhra Pradesh) be immediately scrapped.

5.      The draconian Indian Atomic Energy Act, 1962 be revoked forthwith.

6.      The Right to Information (RTI) Act be amended to apply to all
aspects of the nuclear establishment.

*******************************************
*Peacebycycle Nov 2008. *
*Bangalore-Wagah-Lahore*. by youth and children and international supporters
of *Born Free Arts School (for street children,orphans,… children of
lesser privilege)*
*AntiNukes. Pro-Peace. Pro-Environment. *
Street and school/college performances all along the way.
*Out of the Offices.Out of the Classrooms. Back-to-the-Streets Green
Politickking. NOW!!!*

http://www.bornfreeart.org/
http://www.bornfreeart.org/peacebycycle/what.html

********************************************

50 things that are being killed by the internet

The internet has wrought huge changes on our lives – both positive and negative – in the fifteen years since its use became widespread.

 

The web is changing the way we work, play and think 

 

Below we have compiled – in no particular order – 50 things that are in the process of being killed off by the web, from products and business models to life experiences and habits. We've also thrown in a few things that have suffered the hands of other modern networking gadgets, specifically mobile phones and GPS systems.

Do you agree with our selections? What other examples can you think of? Please post your comments on the bottom of the story – we hope include the best suggestions in a fuller list.

1) The art of polite disagreement
While the inane spats of YouTube commencers may not be representative, the internet has certainly sharpened the tone of debate. The most raucous sections of the blogworld seem incapable of accepting sincerely held differences of opinion; all opponents must have "agendas".

2) Fear that you are the only person unmoved by a celebrity's death
Twitter has become a clearing-house for jokes about dead famous people. Tasteless, but an antidote to the "fans in mourning" mawkishness that otherwise predominates.

3) Listening to an album all the way through
The single is one of the unlikely beneficiaries of the internet – a development which can be looked at in two ways. There's no longer any need to endure eight tracks of filler for a couple of decent tunes, but will "album albums" like Radiohead's Amnesiac get the widespread hearing they deserve?

4) Sarah Palin
Her train wreck interviews with NBC's Katie Couric were watched and re-watched millions of times on the internet, cementing the Republican vice-presidential candidate's reputation as a politician out of her depth. Palin's uncomfortable relationship with the web continues; she has threatened to sue bloggers who republish rumours about the state of her marriage.

5) Punctuality
Before mobile phones, people actually had to keep their appointments and turn up to the pub on time. Texting friends to warn them of your tardiness five minutes before you are due to meet has become one of throwaway rudenesses of the connected age.

6) Ceefax/Teletext
All sports fans of a certain age can tell you their favourite Ceefax pages (p341 for Test match scores, p312 for football transfer gossip), but the service's clunking graphics and four-paragraph articles have dated badly. ITV announced earlier this year that it was planning to pull Teletext, its version.

7) Adolescent nerves at first porn purchase
The ubiquity of free, hard-core pornography on the web has put an end to one of the most dreaded rights rites of passage for teenage boys – buying dirty magazines. Why tremble in the WHSmiths queue when you can download mountains of filth for free in your bedroom? The trend also threatens the future of "porn in the woods" – the grotty pages of Razzle and Penthouse that scatter the fringes of provincial towns and villages.

8) Telephone directories
You can find Fly Fishing by J R Hartley on Amazon.

9) The myth of cat intelligence
The proudest household pets are now the illiterate butts of caption-based jokes. Icanhasreputashunback?

10) Watches
Scrabbling around in your pocket to dig out a phone may not be as elegant as glancing at a watch, but it saves splashing out on two gadgets.

11) Music stores
In a world where people don't want to pay anything for music, charging them £16.99 for 12 songs in a flimsy plastic case is no business model.

12) Letter writing/pen pals
Email is quicker, cheaper and more convenient; receiving a handwritten letter from a friend has become a rare, even nostalgic, pleasure. As a result, formal valedictions like "Yours faithfully" are being replaced by "Best" and "Thanks".

13) Memory
When almost any fact, no matter how obscure, can be dug up within seconds through Google and Wikipedia, there is less value attached to the "mere" storage and retrieval of knowledge. What becomes important is how you use it – the internet age rewards creativity.

14) Dead time
When was the last time you spent an hour mulling the world out a window, or rereading a favourite book? The internet's draw on our attention is relentless and increasingly difficult to resist.

15) Photo albums and slide shows
Facebook, Flickr and printing sites like Snapfish are how we share our photos. Earlier this year Kodak announced that it was discontinuing its Kodachrome slide film because of lack of demand.

16) Hoaxes and conspiracy theories
The internet is often dismissed as awash with cranks, but it has proved far more potent at debunking conspiracy theories than perpetuating them. The excellent Snopes.com continues to deliver the final, sober, word on urban legends.

17) Watching television together
On-demand television, from the iPlayer in Britain to Hulu in the US, allows relatives and colleagues to watch the same programmes at different times, undermining what had been one of the medium's most attractive cultural appeals – the shared experience. Appointment-to-view television, if it exists at all, seems confined to sport and live reality shows.

18) Authoritative reference works
We still crave reliable information, but generally aren't willing to pay for it.

19) The Innovations catalogue
Preposterous as its household gadgets may have been, the Innovations catalogue was always a diverting read. The magazine ceased printing in 2003, and its web presence is depressingly bland.

20) Order forms in the back pages of books
Amazon's "Customers who bought this item also bought…" service seems the closest web equivalent.

21) Delayed knowledge of sporting results
When was the last time you bought a newspaper to find out who won the match, rather than for comment and analysis? There's no need to fall silent for James Alexander Gordon on the way home from the game when everyone in the car has an iPhone.

22) Enforceable copyright
The record companies, film studios and news agencies are fighting back, but can the floodgates ever be closed?

23) Reading telegrams at weddings
Quoting from a wad of email printouts doesn't have the same magic.

24) Dogging
Websites may have helped spread the word about dogging, but the internet offers a myriad of more convenient ways to organise no-strings sex with strangers. None of these involve spending the evening in lay-by near Aylesbury.

25) Aren't they dead? Aren't they gay?
Wikipedia allows us to confirm or disprove almost any celebrity rumour instantly. Only at festivals with no Wi-Fi signals can the gullible be tricked into believing that David Hasselhoff has passed away.

26) Holiday news ignorance
Glancing at the front pages after landing back at Heathrow used to be a thrilling experience – had anyone died? Was the government still standing? Now it takes a stern soul to resist the temptation to check the headlines at least once while you're away.

27) Knowing telephone numbers off by heart
After typing the digits into your contacts book, you need never look at them again.

28) Respect for doctors and other professionals
The proliferation of health websites has undermined the status of GPs, whose diagnoses are now challenged by patients armed with printouts.

29) The mystery of foreign languages
Sites like Babelfish offer instant, good-enough translations of dozens of languages – but kill their beauty and rhythm.

30) Geographical knowledge
With GPS systems spreading from cars to smartphones, knowing the way from A to B is a less prized skill. Just ask the London taxi drivers who spent years learning The Knowledge but are now undercut by minicabs.

31) Privacy
We may attack governments for the spread of surveillance culture, but users of social media websites make more information about themselves available than Big Brother could ever hoped to obtain by covert means.

32) Chuck Norris's reputation
The absurdly heroic boasts on Chuck Norris Facts may be affectionate, but will anyone take him seriously again?

33) Pencil cricket
An old-fashioned schoolboy diversion swept away by the Stick Cricket behemoth

34) Mainstream media
The Seattle Post-Intelligencer and Rocky Mountain News in the US have already folded, and the UK's Observer may follow. Free news and the migration of advertising to the web threaten the basic business models of almost all media organisations.

35) Concentration
What with tabbing between Gmail, Twitter, Facebook and Google News, it's a wonder anyone gets their work done. A disturbing trend captured by the wonderful XKCD webcomic.

36) Mr Alifi's dignity
Twenty years ago, if you were a Sudanese man who was forced to marry a goat after having sex with it, you'd take solace that news of your shame would be unlikely to spread beyond the neighbouring villages. Unfortunately for Mr Alifi, his indiscretion came in the digital age – and became one of the first viral news stories.

37) Personal reinvention
How can you forge a new identity at university when your Facebook is plastered with photos of the "old" you?

38) Viktor Yanukovych
The Orange Revolution in Ukraine was organised by a cabal of students and young activists who exploited the power of the web to mobilise resistance against the old regime, and sweep Viktor Yushchenko to power.

39) The insurance ring-round
Their adverts may grate, but insurance comparison websites have killed one of the most tedious annual chores

40) Undiscovered artists
Posting paintings to deviantART and Flickr – or poems to writebuzz – could not be easier. So now the garret-dwellers have no excuses.

41) The usefulness of reference pages at the front of diaries
If anyone still digs out their diaries to check what time zone Lisbon is in, or how many litres there are to a gallon, we don't know them.

42) The nervous thrill of the reunion
You've spent the past five years tracking their weight-gain on Facebook, so meeting up with your first love doesn't pack the emotional punch it once did.

43) Solitaire
The original computer timewaster has been superseded by the more alluring temptations of the web. Ditto Minesweeper.

44) Trust in Nigerian businessmen and princes
Some gift horses should have their mouths very closely inspected.

45) Prostitute calling cards/ kerb crawling
Sex can be marketed more cheaply, safely and efficiently on the web than the street corner.

46) Staggered product/film releases
Companies are becoming increasingly draconian in their anti-piracy measure, but are finally beginning to appreciate that forcing British consumers to wait six months to hand over their money is not a smart business plan.

47) Footnotes
Made superfluous by the link, although Wikipedia is fighting a brave rearguard action.

48) Grand National trips to the bookmaker
Having a little flutter is much more fun when you don't have to wade though a shop of drunks and ne'er-do-wells

49) Fanzines
Blogs and fansites offer greater freedom and community interaction than paper fanzines, and can be read by many more people.

50) Your lunchbreak
Did you leave your desk today? Or snaffle a sandwich while sending a few personal emails and checking the price of a week in Istanbul?

Ramayana – Facebook Style

Ramayana.pdf
Download this file

PDF

No Celebration of Occupation: 1,500 Artists and Writers Sign Letter Protesting Toronto Film Festival Decision to Spotlight Tel Aviv

http://www.democracynow.org/2009/9/14/no_celebration_of_occupation_1_500

 Sent from my Verizon Wireless BlackBerry