La Sa Ra on Manjari Thi Ja Ra

“நான்’ என்ற புத்தகத்தில் லா.ச.ராமாமிர்தம்

ஒரு சமயம் “சவரம் செய்துகொள்வது எப்படி?’ என்ற தலைப்பில் ஓர் ஆங்கிலக் கட்டுரையை மொழி பெயர்த்துத் தரும்படி பணித்தார்; செய்து தந்தேன். ஆனால் கட்டுரை வெளி வந்ததும் என்னுடையதாய் அது இல்லை. இல்லாமலும் இல்லை. இத்தனைக்கும் அங்கே ஒரு வார்த்தை கூட்டி, இங்கே ஒன்று எடுத்து, பாராக்களை மாற்றி அடுக்கிட அவ்வளவுதான் கட்டுரை கம்மென்று மணம் வீசிற்று.

என் தலைப்புக்குச் சிரித்து முதுகைத் தட்டிக் கொடுத்தார். “”உன்னுடைய பாஷைதாண்டா கொஞ்சம் பஞமஇஏ-மட, மஞ்சரிக்கு ஏற்றபடி”

அவர் சிரிக்கையில் பத்து வயது முகத்தினின்று உதிரும்; அந்தச் சிரிப்பில் எப்பவுமே ஒரு கள்ளத்தனம் இருக்கும். முத்துப் பல் வரிசை. தன் தோற்றத்தில் சற்றுக் கவனம் செலுத்தியிருந்தார் எனில் அவர் பார்வையானவர் என்றே சொல்வேன். குட்டையாய் வெட்டிய முடி. ஒழுங்காய் வாரிவிட்டு உடனேயே மெனக்கெட்டுக் கையை உள்ளே விட்டுக் கலைத்துக் கொண்டாற்போல் சிலிர்த்த மயிர். சிறு கூடு. கதராடை. எளிமையான தோற்றம்.

தி.ஜ.ர. என் குரு. நானாக வரித்துக் கொண்டேன். அந்த நாளில் என்னை தி.ஜ.ர.வின் சிஷ்யன் என்றே குறிப்பிடுவார்கள்.